ETAP MAGISTERSKI NA SPECJALNOŚCI
MATEMATYKA W EKONOMII I UBEZPIECZENIACH
(projekt)
1. Zasady studiowania
Na IV rok może być wpisany student, który zaliczył (bezwarunkowo) III rok studiów.
W czasie etapu magisterskiego studiów (IV i V rok) student jest zobowiązany uzyskać:
1. 9 punktów za seminarium magisterskie;
2. co najmniej 3 pkt. za seminaria przeglądowe;
3. co najmniej 6 pkt. za wykłady monograficzne;
4. co najmniej 33 pkt. za wykłady aplikacyjne przeznaczone dla specjalności matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach;
5. co najmniej 6 pkt. za wykłady informatyczne;
6. co najmniej 6 pkt. za wykłady spoza bloku wykładów aplikacyjnych i informatycznych;
5. co najmniej 6 pkt. za laboratoria komputerowe przeznaczone dla specjalności matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach;
W czasie etapu magisterskiego studiów student może zdobyć najwyżej:
9 punktów za seminaria przeglądowe;
18 pkt. za wykłady monograficzne;
10 punktów za laboratoria komputerowe.
Do zaliczenia semestrów są wymagane następujące minima punktowe:
195 pkt. dla 7. semestru,
230 pkt. dla 8. semestru,
245 pkt. dla 9. semestru,
284 pkt. dla 10. semestru.
Do zaliczenia 10. semestru wymagane jest ponadto:
1. Zaliczenie w czasie studiów następujących wykładów do wyboru:
Matematyka ubezpieczeń majątkowych i osobowych (2 godz. wykł., 1 godz. ćw. i 1 godz. lab. tyg., 6 pkt.),
Wstęp do badań operacyjnych (2 godz. wykł., 2 godz. ćw. tyg., 6 pkt.),
Wstęp do matematyki finansowej (2
godz. wykł., 2 godz. ćw. tyg., 6 pkt.),
Podstawy rachunkowości (2 godz.
wykł., 1 godz. ćw. tyg., 5 pkt.),
Podstawy prawa dla ekonomistów (2
godz. wykł., 1 godz. ćw. tyg., 5 pkt.),
jednego, do
wyboru przez studenta, spośród następujących trzech przedmiotów: Rynek papierów wartościowych, Bankowość i finanse, Rynek ubezpieczeniowy (każdy po 2 godz.
wykł., 1 godz. ćw. tyg., 5 pkt.).
2. Uzyskanie w czasie studiów co najmniej 12 pkt. za niekierunkowe wykłady do wyboru.
3. Zdanie
egzaminu z języka angielskiego na poziomie D.
Za wykłady niekierunkowe do wyboru oraz kursy narzędzi informatyki i kursy zawodowe można uzyskać w czasie studiów maksimum 25 pkt.
Dyplom magistra matematyki specjalności matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach otrzymuje się po zaliczeniu 10. semestru, uzyskaniu oceny pozytywnej z pracy magisterskiej i zdaniu egzaminu magisterskiego.
Za pracę magisterską i egzamin magisterski student otrzymuje 16 pkt.
W miarę
możliwości do wykładów Podstawy rachunkowości, Podstawy prawa dla
ekonomistów, Rynek papierów
wartościowych, Bankowość i finanse,
Rynek ubezpieczeniowy będą prowadzone
2 godz. ćwiczeń tygodniowo.
2. Seminaria magisterskie
Dla studentów etapu magisterskiego specjalności matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach tworzy się seminaria magisterskie. Celem seminarium magisterskiego jest przybliżenie studentom działu matematyki, którego seminarium dotyczy, rozwijanie umiejętności mówienia i pisania o matematyce oraz wspieranie przygotowywania prac magisterskich.
Każde seminarium może mieć więcej niż jednego prowadzącego.
Każde seminarium magisterskie ma tytuł.
Opiekunem pracy magisterskiej nie musi być koniecznie jeden z prowadzących seminarium.
Każdy student jest zobowiązany uczestniczyć przez trzy semestry w wybranym seminarium magisterskim. Przeniesienie na inne seminarium magisterskie jest możliwe przed ukończeniem 1. semestru seminarium magisterskiego, za zgodą prowadzących oba seminaria.
Warunkiem zaliczenia ostatniego semestru seminarium magisterskiego jest złożenie przez studenta pracy magisterskiej.
Prowadzący seminarium zatwierdzają wybór zajęć dokonywanych przez studenta do chwili ustanowienia opiekuna pracy magisterskiej; wówczas opiekun pracy przejmuje uprawnienia prowadzących seminarium w tym zakresie.
Projekty seminariów magisterskich, po zatwierdzeniu ich problematyki przez dyrektora ds. dydaktycznych, są przedstawiane studentom IV roku w semetrze zimowym.
3. Przedmioty do wyboru (lista wstępna):
Badania operacyjne i zagadnienia optymalizacyjne
Wstęp do badań operacyjnych
Wykład ten powinien mieć kontynuację.
Problematyka optymalizacji to spora część matematyki, zastosowania ekonomiczne to często przykłady matematycznej teorii. Powinniśmy dorobić się tu serii wykładów, związanych np. z analizą nieliniową (np. analizą wypukłą).
Wykłady poświęcone ww. sprawom, bardziej zinformatyzowane:
Algorytmy optymalizacji
Sieci neuronowe
Z ekonomii matematycznej:
Teorie równowagi ekonomicznej
Matematyka ubezpieczeniowa
Teoria ryzyka (kontynuacja „Matematyki ubezpieczeń majątkowych i osobowych”)
Matematyka ubezpieczeń życiowych 2
Demografia matematyczna
Matematyka finansowa
Wstęp do matematyki
finansowej
Analiza portfelowa i
modele rynku kapitałowego
Matematyka
instrumentów pochodnych
To jest najbardziej teraz modny kierunek nauczania i modna dziedzina badań. Powinniśmy i w naszym Instytucie prowadzić cykl zajęć z tym związanych.
Wykład o matematyce instrumentów pochodnych wymaga znajomości miary i całki Lebesque’a i teorio-miarowego rachunku prawdopodobieństwa. Wydaje się, że na razie studentów matematyki w ekonomii i ubezpieczeniach będzie na tym wykładzie niewielu.
Metody statystyczne, modele probabilistyczne
Szeregi czasowe
Modele stochastyczne
Elementarna analiza danych
Metody reprezentacji
Teoria eksperymentu
Informatyka i metody numeryczne
To sprawa bardzo ważna - w porównaniu z uczelniami ekonomicznymi jesteśmy w stanie lepiej przygotować praktycznie i teoretycznie w tej dziedzinie. Tu dużą rolę ma do spełnienia system laboratoriów do wyboru (na których studenci poznają np. arkusze kalkulacyjne, edytory tekstów).
Wykłady:
Bazy danych
Sieci komputerowe
Symulacje
Metody numeryczne 1
Metody numeryczne 2
Kierunkowe przedmioty niematematyczne
Rynek papierów wartościowych
Bankowość i finanse
Rynek ubezpieczeniowy
Podstawy rachunkowości
Podstawy prawa dla ekonomistów
Przedmioty niekierunkowe i kursy zawodowe
Demografia
Historia gospodarcza
Marketing
Teoria organizacji i zarządzania
Teoria konkurencji
.
Byłoby
dobrze organizować dla studentów kursy kontynuujące naukę rachunkowości, np. z
rachunkowości finansowej, zarządczej, rachunkowości w ubezpieczeniach, kursy
dotyczące systemu podatkowego itp.
4. Schemat przykładowego
planu zajęć na etapie magisterskim:
|
P-kty kred. |
Przedmiot |
Wykł. |
Ćw.+Lab. |
Egz. |
|
|
Semestr 7 |
|
|
|
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
2 |
+ |
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
2 |
+ |
|
5 |
Wykład do wyboru |
2 |
1 |
+ |
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
1 |
+ |
|
2 |
Laboratorium komputerowe |
0 |
1 |
- |
|
4 |
Niekierunkowy wykład do
wyboru |
2 |
1 |
- |
|
28 |
Semestr 7 - suma |
10 |
8 |
4 |
|
208 |
Semestry 1-7 - suma |
|
|
|
|
195 |
Liczba punktów wymagana do zaliczenia 7. semestru |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Semestr 8 |
|
|
|
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
2 |
+ |
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
2 |
+ |
|
5 |
Wykład do wyboru |
2 |
1 |
+ |
|
5 |
Wykład do wyboru |
2 |
1 |
+ |
|
2 |
Laboratorium komputerowe |
0 |
1 |
- |
|
3 |
Seminarium magisterskie |
0 |
2 |
- |
|
27 |
Semestr 8 - suma |
8 |
9 |
4 |
|
235 |
Semestry 1-8 - suma |
|
|
|
|
230 |
Liczba punktów wymagana do zaliczenia 8. semestru |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Semestr 9 |
|
|
|
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
2 |
+ |
|
6 |
Wykład monograficzny |
2 |
0 |
+ |
|
3 |
Kurs zawodowy |
0 |
2 |
|
|
2 |
Laboratorium komputerowe |
0 |
1 |
- |
|
3 |
Seminarium przeglądowe |
0 |
2 |
- |
|
3 |
Seminarium magisterskie |
0 |
2 |
- |
|
23 |
Semestr 9 - suma |
4 |
9 |
2 |
|
258 |
Semestry 1-9 - suma |
|
|
|
|
245 |
Liczba punktów wymagana do zaliczenia 9. semestru |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Semestr 10 |
|
|
|
|
6 |
Wykład do wyboru |
2 |
1 |
+ |
|
6 |
Wykład monograficzny |
2 |
1 |
+ |
|
5 |
Wykład niekierunkowy |
2 |
1 |
- |
|
3 |
Seminarium magisterskie |
0 |
2 |
- |
|
20 |
Semestr 10 - suma |
5 |
6 |
2 |
|
278 |
Semestry 1-10 - suma |
|
|
|
|
4 |
Punkty za nadprogramowy język obcy |
|
|
|
|
284 |
Liczba punktów wymagana do zaliczenia 10. semestru |
|
|
|
|
16 |
Praca magisterska |
|
|
|
|
300 |
SUMA |
|
|
|
ANEKS
Wykłady do
wyboru dla studentów I-III roku
(prowadzone w
roku akadem. 1999/2000)
|
Tytuł wykładu |
Wymagania |
Punkty kred. |
Specjaln.1) |
Wymiar 2) |
|
Ekonometria 1 |
Statystyka |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Statystyka matematyczna |
Rach. prawdop. B1 |
9 |
b, e, i, t, n |
3/2 |
|
Metody analityczne matematyki stosowanej |
Analiza matem. 3 |
9 |
z, b, e, i, n |
3/2 |
|
Równania różniczkowe B1 |
Analiza matem. 3 |
9 |
b, e, i, n |
3/2 |
|
Równania różniczkowe B2 |
Równania różn. B1 |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Teoretyczne podstawy informatyki |
Wstęp do inform. |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Podstawy rachunkowości |
|
5 |
e |
2/1 |
|
Elementarna analiza danych |
Analiza matem. 3 |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Matematyka obliczeniowa |
Analiza matem. 3 |
6 |
n, t |
2/1/1 |
|
Algebra liniowa A2 |
Algebra liniowa 1 |
9 |
0 |
3/2 |
|
Algebra liniowa B2 |
Algebra liniowa 1 |
9 |
0 |
3/2 |
|
Geometria elementarna 1 |
|
6 |
0, b, e, i, |
2/2 |
|
Metody programowania |
Wstęp do inform. |
8 |
z, b, e, t, n |
2/2 |
|
Szeregi i transformata Fouriera |
Analiza matem. 3 |
6 |
z, b, e, i ,t, n |
2/2 |
|
Funkcje rzeczywiste |
Analiza matem. 3 |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Algebra B2 |
Algebra 1 |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Rachunek prawdopodobieństwa B1 |
Funkcje rzeczywiste |
9 |
b, e, i, n |
3/2 |
|
Rachunek prawdopodobieństwa B2 |
Rach. prawdop. B1 |
6 |
b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Analiza numeryczna (Metody numeryczne 1) |
Analiza matem. 3 |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Równania różniczkowe A1 |
Analiza matem. 3 |
9 |
n |
3/2 |
|
Równania różniczkowe A2 |
Równania różn. A1 |
6 |
b, e, i, n |
2/2 |
|
Teoria grafów |
Wstęp do matem. |
6 |
0, z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Wstęp do matematyki dyskretnej |
Wstęp do matem. |
6 |
0, z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Wstęp do topologii A |
Wstęp do matem. |
6 |
0, z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Wstęp do topologii B |
Wstęp do matem. |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Konstrukcje geometryczne i elementy teorii Galois |
Algebra 1 |
6 |
b, e, i, n |
2/2 |
|
Geometria różniczkowa i grupy Liego |
Geometria różn. |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Mikroekonomia 1 |
Analiza matem. 3 |
6 |
z, b, i, n |
2/2 |
|
Mikroekonomia 2 |
Mikroekonomia 1 |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Układy dynamiczne |
Równania różn. 1 |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Analiza funkcjonalna 1 |
Funkcje rzecz. |
9 |
z, b, e, i, n |
3/2 |
|
Analiza funkcjonalna 2 |
Analiza funkcj. 1 |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Matematyka ubezpieczeń życiowych |
Rach. prawdop. |
6 |
z, b, i, t, n |
2/1/1 |
|
Modele stochastyczne |
Rach. prawdop. |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Matematyka ubezpieczeń majątkowych i osobowych |
Rach. prawdop. |
6 |
z, b ,e, i, t, n |
2/1/1 |
|
C++ z algorytmami numerycznymi |
Wstęp do inform. |
6 |
z, b, e, i, n |
2/0/2 |
|
Geometria różniczkowa |
Analiza matem. 3 Algebra 1 |
|
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Geometria elementarna 2 |
|
6 |
0, b, e, i, n |
2/2 |
|
Funkcje analityczne |
Analiza matem. 3 |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Logika i teoria modeli |
Wstęp do matem. |
6 |
0, z, b, e, i ,t, n |
2/2 |
|
Logika matematyczna |
Wstęp do matem. |
6 |
0, z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Arytmetyka z teorią liczb |
|
9 |
0, b, e, i, n |
3/2 |
1) 0 - studenci semestrów 2-3, z - zastosowania rachunku prawdopodobieństwa i statystyki,
b - biomatematyka, e - matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach, i - matematyka z informatyką,
t - teoretyczna, n - nauczycielska
2) Tygodniowa liczba godz. wykł./ćw. albo wykł./ćw./lab.
Uwagi! 1. Przez wymaganie do danego przedmiotu rozumie się wykład, bez zaliczenia którego nie wolno się studentowi na dany przedmiot zapisać. Jeżeli wykład wymagany do zapisania się na dany wykład jest prowadzony na poziomach A i B, a nie jest sprecyzowane o jaki poziom chodzi, oznacza to, że można się na wykład zapisać po zaliczeniu przedmiotu wymaganego na dowolnym poziomie. Gdy przy nazwie wykłądu w rubryce Wymagania nie ma wpisanego żadnego przedmiotu, oznacza to po prostu, że do zapisania się na ten wykład nie jest wymagane zaliczenie żadnego przedmiotu.
Statystyka matematyczna, Równania różniczkowe na poziomie B, Funkcje rzeczywiste, Algebra B2, , Rachunek prawdopodobieństwa na poziomie B, Wstęp do topologii B, Analiza funkcjonalna, Geometria różniczkowa i grupy Liego, Geometria różniczkowa, Logika i teoria modeli są adresowane do bardziej zaawansowanych matematycznie słuchaczy.W większości są to przedmioty obowiązkowe dla studentów specjalności teoretycznej lub zastosowań rachunku prawdopodobieństwa i statystyki. Zachęca się ambitniejszych studentów pozostałych specjalności do wybierania również spośród tych przedmiotów.
2. Jeżeli przy tytule wykładu nie ma podanej nazwy danej specjalności, oznacza to, że studenci tej specjalności za dany przedmiot nie otrzymują punktów.
3. Jeżeli przedmiot jest prowadzony na poziomach A i B nie można otrzymać punktów za oba wykłady. Nie otrzyma się także punktów za:
Metody analityczne matematyki stosowanej po zaliczeniu Analizy funkcjonalnej 1.
Wstęp do matematyki dyskretnej i Matematykę dyskretną prowadzoną w Instytucie Informatyki
Teorię grafów i Matematykę dyskretną prowadzoną w Instytucie Informatyki
Metody programowania i Programowanie prowadzone w Instytucie Informatyki
Analizę numeryczną i Analizę numeryczną prowadzoną w Instytucie Informatyki
Wykłady
prowadzone w Instytucie Informatyki,
które studenci
I-III roku matematyki mogą zaliczać
jako wykłady do wyboru
|
Tytuł wykładu |
Wymagania 1) |
Punkty kred. |
Specjaln. |
Wymiar |
|
Architektura systemów komputerowych |
Systemy komputer. |
6 |
0, z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Analiza numeryczna |
Analiza matem. 3 |
11 |
0, z, b, e, i, t, n |
4/2 |
|
Matematyka dyskretna |
Wstęp do matem. |
11 |
0, z, b, e, t, n |
4/2 |
|
Algorytmy i struktury danych |
Programowanie i
Matem.dyskretna |
11 |
z, b, e,
t, n |
4/2 |
|
Kombinatoryka |
Matematyka dyskretna |
6 |
z, b, e, i, t, n |
2/2 |
|
Programowanie |
Wstęp do inform. |
11 |
z, b, e, n |
4/2 |
|
Programowanie obiektowe |
Programowanie |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Sieci komputerowe |
Systemy komput. |
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
|
Systemy komputerowe |
|
6 |
z, b, e, i, n |
2/2 |
1) Kursywą zaznaczono przedmioty prowadzone w Instytucie Informatyki. Mogą one być zastąpione następującymi przedmiotami prowadzonymi w Instytucie Matematycznym:
Programowanie - Metodami programowania
Matematyka dyskretna - Wstępem do matematyki dyskretnej.