Obrazy w formacie .jpg to są oryginalne zdjęcia, zrobione w laboratorium. Jest zdjęcie prowadzącego i 5 studentów (wszystkich obecnych). Zdjęcia były zrobione ze statywu, na tle jednolitej ściany. Wszystkie portrety miały być jak najbardziej zbliżone kształtem.

Obrazki pict*a.gif zostały przetworzone w ten sposób, że oczy są w poziomie, i mają ten sam rozstaw. W programie Photoshop odczytane zostały współrzędne każdego oka, następnie obraz został obrócony, aby sprowadzić oczy do poziomu. Nie każdy obraz był obracany, w niektórych oczy były wystarczająco poziome. Następnie odczytany został rozstaw oczu, i obrazek został przeskalowany, z zachowaniem proporcji, aby znormalizować rozstaw. Obrazki zostały także przekonwertowane z kolorowych obrazków w formacie .jpg do szarych w formacie .gif. To przekształcenie zostało zrobione przy pomocy standardowego narzędzia programu Photoshop. Wynik tych przekształceń zapisany jest w plikach pict*a.gif.

Następnie z każdego obrazka została wycięta kwadratowa ramka. Ramka miała ten sam rozmiar dla każdego obrazka, i w każdym wykadrowanym obrazku oczy są w tym samym miejscu. Tak wykadrowane portrety zostały przepróbkowane do rozdzielczości 512 na 512. Te operacje również zostały wykonane w Photoshopie. Wynik zawarty jest w plikach pict*b.gif.

Dalsze operacje zostały wykonane w Matlabie. Każdy obrazek otrzymał znormalizowany kontrast, to znaczy minimalna wartość pikseli wynosi w każdym wypadku 0, a maksymalna 255. Tak znormalizowane obrazki zawarte są w plikach pict*c.gif. Ponieważ Matlab nie zapisuje plików w formacie .gif, zostały one zapisane w windowsowym formacie .bmp, a następnie przekonwertowane przy pomocy programu Gimp.

Następnie wyliczona została "średnia twarz" mean.gif, jako średnia arytmetyczna pikseli. W plikach pict*d.gif zawarte są "karykatury", czyli różnice pomiędzy bieżącą twarzą, a twarzą "średnią". "Karykatury" są znormalizowane, to znaczy wartości pikseli są powiększone o 255, a następnie podzielone przez 2.

Należy przeprowadzić eksperyment. Skompresować oryginalny obrazek pict*c.gif oraz karykaturę pict*d.gif z tym samym stopniem kompresji. Stopień kompresji powinien być duży, powiedzmy 95-99 %. Następnie rekonstruujemy portret oryginalny z karykatury: mnożymy karykaturę przez 2, odejmujemy 255, i dodajemy nieskompresowany mean.gif. porównujemy efekt. Czy kompresja jest lepsza bezpośrednio, czy z wydzieleniem karykatury?